Выступл. перед членами Св. Суда «Рота Романа» (03. 10. 1941): A.A.S. 33 (1941), р. 425.

[Козио, Ренато а, 1959].

[Иннокентий III, 1682], т. I, р. 181, стлб. 2: «... carnali scilicet coniunctioni, competit quod superius est praemissum... Quod Deus coniunxit homo non separet: ut пес liceat homini carnali matrimonio legitime copulatos dividere... cum non humana sed divina fiat auctoritate quod in hac parte per Summum Ponti — ficem adimpletur, qui non hominis puri, sed veri Dei vere vicarius appellatur. Nam quamvis sumus apos- tolorum principis successor, non tamen aut alicuius apostoli vel hominis sed ipsius sumus Vicarii Iesu Christi. Unde quos Deus... ligavit, non homo, quia non vicarius hominis, sed Deus, quia Dei Vicarius separet».