Книга: Христианство Востока и Запада: в поисках зримого проявления единства
Назад: 231
Дальше: 235

232

В 1714 г. он был возведен в архиепископы Калоча и в 1717 г. принят в кардинальскую коллегию.

233

К истории этого викариата ср. Schematismus cleri graeci ritus catholicorum diocesis Munkácsensis ad annum 1876, S. 137-151.

234

N. Nilles, Symbolae ad illustrandam historiam ecclesiae orientalis in terris соronae S. Stephani, Innsbruck 1885, S. 111-121, собирает церковные указания, относящиеся к 1669 г., которые были даны с собой в дорогу иезуитским миссионерам. В них сказано, S. 113f: «Missionarii orientales sedulo attendere debent ad distinktionem inter res, quae ad fidem divinam spectant et eas, quae sunt ritus ecclesiastici, inter dogma fidei credendum et legem disciplinae servandam. Fides eadem esse debet in utraque Ecclesia, orientali et occidentali; omnia enim Ecclesiae catholicae membra ejusdem fidei professione invicem uniantur oportet. Verum leges disciplinae seu ritus ecclesiastici in variis ecclesiis variae esse possunt; quum haec rituum varietas cum fidei unitate optime consistat. Hinc Graecis ad unitatem Ecclesiae catholicae redituris clare aperteque declarent missionarii, ritus graecos ab Ecclesia Romana non modo non improbari aut immutari, sed imo plurimi ab eadem fieri ac summopere commendari, atque ideo Romanos Pontifices semper luculentissimis verbis praecepisse, ut peculiares ecclesiae orientalis ritus in tota sua integritate et puritate ab unitis retinerentur et obsevarentur: sublatis dumtaxat erroribus, quibus venerandos illos ritus a schismateaut haeresi maculatos comperissent. Curent etiam missionarii, ut Orientalis sacram Unionem jam amplexi diligenter servent proprii ritus jejunia, festa, consuetidines, caeremonia, orationes, pietatis exercitia, uno verbo, quaecunque ad antiqui sui ritus integritatem spectare noscuntur. Kalendarium quod spectant, missionarii ob oculos habeant: ...Optanda quidem esset Kalendarii uniformitas, sed non est exigenda tanquam conditio amplectendi sacram Unionem». S. 121: «Errores dogmatici, quos Graeci ad Ecclasiam catholicam redituri expressa professione damnare debent, juxta Decretum Concilii Florentini, scilicet: 1. Romanum Pontificem non esse caput universale totius per orbem diffusae Ecclesiae; 2. Panem azymum non esse materiam sufficientem sacramenti Eucharistiae; 3. Praeter coelum, sedem Beatorum, et infernum, carcerem damnatorum, tertium non esse locum, in quo animae nondum expiatae detinentur et purificantur; 4. Spiritum sanctum, tertiam in Trinitate personam, non procedere simul a Patre et Filio». [Восточные миссионеры должны тщательно следить за различием между теми предметами, которые относятся к божественной вере, и теми, которые составляют обряд, между догматами веры и дисциплиной. Вера должна быть единой в обеих церквах, восточной и западной, потому что все члены Католической церкви должны быть едины в исповедании веры. Законы же дисциплинарные и церковные обряды в различных церквах могут различаться, потому что разность в обрядах не препятствует единству веры. Поэтому миссионеры тем грекам, которые возвращаются к единой церкви, должны ясно и открыто объяснять, что греческие обряды Римской церковью не только не осуждаются или изменяются, но высоко ценятся и рекомендуются; и что римские епископы всегда и однозначно повелевали, чтобы особые обряды восточной церкви униатами сохранялись в полноте и чистоте; отказаться надо только от заблуждений, которыми эти чтимые обычаи могли быть запятнаны схизмой или ересью. Также миссионеры должны следить, чтобы восточные (верующие), принявшие уже унию, правильно соблюдали посты, праздники, обычаи, церемонии, молитвы и упражнения в благочестии, одним словом все, что принадлежит к целостности их древнего обычая. Что касается календаря, миссионеры должны иметь в виду: «... лучше было бы иметь единый календарь, но не должно быть условием заключения унии».
«Догматические заблуждения, от которых греки при возвращении к Католической церкви согласно декрету Флорентийской унии ясно должны отказаться, следующие:1) римский понтифик не является главой всей по всему миру распространенной церкви; 2) пресный хлеб не является допустимым веществом для таинства евхаристии; 3) кроме неба, места для блаженных, и преисподней, тюрьмы для проклятых, нет третьего места, в котором пребывают души и очищаются; 4) Святой Дух, третье лицо Троицы, не исходит одновременно от Отца и от Сына».]
Назад: 231
Дальше: 235

SAd
ASDasd