Перед лицом явно выраженной враждебности турок в отношении контактов греков с Римом заслуживает внимания их открытость к протестантам.

«Ast an indubius Turcarum assensus, gentem Valachorum ad id inducere queat, ut exclusis omnibus aliis religionum sectis, solam et unicam fidem illam lubens amplectatur, quam Serenitas Vestra pie profitetur (hoc enim in votes Serenitatis Vestrae positum esse, perspicum nobis est) id dubitare cogimur, cum id sine praejudicio aliarum sectarum in ditione Serenitatis Vestrae existentium, iisdemque juribus gaudentium, sineque animorum turbatione, ac irritatione tffectuari nequeat. Sed ad id feliciter, pacateque assequendum rumpi deberet ante omnia sanguinis, affecnuumque nexus, qui inter Valachos ditionis Transilvanicae, ac incolas terrarum Valachiae, Moldoviaeque clancularus quamquam, ast artissimus viget. In id sane principes vicini dictarum terrarum nunquam concedent, obicesque, si non armis, saltem occultis suggestionibus certo certius ponent».